De molen dateert uit 1839 en deed dienst als koren- en schorsmolen. In 1898 brandde de molen uit. De toenmalige eigenaar bouwde in hoog tempo de molen opnieuw op. Mede uit oogpunt van prestige werd de romp flink verhoogd en werden de nieuwste technieken toegepast. Het monument is van betekenis door zijn opmerkelijke hoogte, maar ook door de veelheid aan zeldzame, ambachtelijke elementen van de constructie en inrichting.
De restauratie van de molen werd uitgevoerd aan de hand van onderzoek door bouwhistoricus Dick Zweers. De nieuwbouw is gerealiseerd op de plaats waar vroeger het molenaarshuis heeft gestaan. Hierdoor is recht gedaan aan de oorspronkelijke compositie van de gebouwen en de daarmee samenhangende ontstane ruimte van het voorterrein. Als contrast met het monumentale metselwerk van de molenromp en het pakhuis is de nieuwbouw gerealiseerd in zwart hout. Er ontstaat op deze manier een natuurlijke hiërarchie, net als bijvoorbeeld bij de grote Vlaamse schuren, in samenhang met het veel kleinere maar toch belangrijkere stenen woonhuis van de boer.
Projectinformatie:
Programma:
Restauratie molen en pakhuis
Nieuwbouw winkel, appartement en dierenartsenpraktijk
Opdrachtgever:
De heer Ir. J.B. Hof/Eleusis
Beelden :
Frederik Vercruysse