Hoe reizen je als architect kan inspireren.

In 2016 reisde ik, Ernst, naar Arizona om mijn jongste dochter op te halen, die een jaar in Phoenix had gewoond. Deze reis bood ook de gelegenheid om de belangrijkste natuurparken in Arizona, Californië, Utah en Colorado te bezoeken.

Tijdens ons bezoek aan een wat minder bekend natuurpark, zagen we vlakbij de parkeerplaats een oude boerenschuur. Deze schuur werd gebruikt voor het stallen van karren en vooral voor hooiopslag. Opvallend was dat zowel de gevels als het dak bestonden uit brede, door de zon zwaar geteisterde houten planken die sterk gekrompen waren. Er zaten grote kieren tussen de planken, soms wel enkele centimeters breed, zowel in de gevel als in het dak. De schuur had geen ramen, maar er viel opvallend veel daglicht binnen door deze kieren.

Terug in Nederland kregen we kort na onze reis de opdracht om een Karkooi (een soort schuur voor wagenstalling) te bouwen op het landgoed van buitenplaats Zoudtlandt in Breda. Het leek ons prachtig om iets aan dit landgoed toe te voegen dat net zo puur in ontwerp was als die schuur in Arizona. De uitdaging werd om het licht enkel via de kieren tussen de planken binnen te laten.

Er was echter één probleem: in Arizona valt nauwelijks regen. Daar was de waterdichtheid van het dak geen issue, het ging meer om de zon buiten te houden.

Dit resulteerde in een ontwerp met een dubbele beplanking over een traditioneel opgezette constructie met houten kolommen, spanten en gordingen. Tussen de houten beplanking brachten we een laag polycarbonaat kanaalplaten aan, die wel licht doorlaten maar geen regen. Het water wordt afgevoerd tussen de kieren van de buitenhuid over de polycarbonaatplaten naar de grond, waar het infiltreert in de bodem. Een ontwerp zonder goten.

Een fantastische meerwaarde werd gecreëerd door de Karkooi volledig te bouwen van hout afkomstig van de buitenplaats. Thermisch gemodificeerd populierenhout en eikenhout van enkele omgewaaide eiken werden gebruikt, geheel in lijn met de traditie van hoe buitenplaatsen en landgoederen omgaan met hun cultuurlandschap.

In de detaillering was niets standaard. Alles moest opnieuw worden bedacht en samengesteld van de gevelopbouw tot en met het hang- en sluitwerk van de vouwdeuren.

Een bezoek aan de bouw terwijl de eerste zonnestralen naar binnen vielen door de kieren tussen de planken was een prachtig moment.